فقط خدا

مردي براي خواندن نماز صبح راهي مسجد شد، در راه به زمين خورد و لباسهايش کثيف شد، او برخاست و به خانه برگشت، لباسهايش را عوض کرده و دوباره راهي خانه خدا شد . مجددا در همان نقطه به زمين خورد و بلافاصله به خانه برگشت و بار ديگر لباسهايش را عوض کرد و به سوي مسجد به راه افتاد .

در راه، با مردي که چراغي در دست داشت برخورد کرد . مرد چراغ به دست، به او گفت: من ديدم شما در راه مسجد دو بار به زمين افتاديد، از اين رو چراغ آوردم تا بتوانم راهتان را روشن کنم .

مرد از او تشکر كرد و هر دو به سمت مسجد به راه افتادند . همين که به مسجد رسيدند، مرد چراغ به دست از رفتن به داخل مسجد خودداري كرد . مرد نمازگزار با تعجب پرسيد چرا وارد نمي شوي؟ مرد چراغ به دست پاسخ داد: من شيطان هستم . مرد نمازگزار با شنيدن اين جواب جا خورد و پرسيد پس چرا به من كمك كردي؟!

شيطان گفت: من تو را در راه مسجد ديدم و باعث زمين خوردنت شدم وقتي كه به خانه رفتي، خودت را تميز کردي و به مسجد برگشتي، خدا همه گناهانت را بخشيد . من براي بار دوم باعث زمين خوردنت شدم ولي باز به مسجد برگشتي، به خاطر آن، خدا همه گناهان افراد خانواده ات را بخشيد . من ترسيدم که اگر يک بار ديگر باعث زمين خوردنت بشوم، آنگاه خدا، گناهان افراد دهکده تو را هم خواهد بخشيد . بنابراين، خواستم مراقبت باشم تا برايت اتفاقي نيفتد.

هر کس دوست دارد بداند که نمازش قبول شده یا نه،

ببیند که آیا نمازش او را از گناه بازداشته یا نه،

پس به هر اندازه ای که نمازش او را از گناه بازداشته،

بـه همــان انـدازه نمــازش قبـول شـده است.

امام صادق علیه السلام

روزي پيامبر صلی الله علیه و آله به طرف آسمان نگاه مي کردند و مي خنديدند، شخصي به آن حضرت عرض کرد: چرا مي خنديد؟ پيامبر فرمود: به آسمان نگاه کردم، ديدم دو فرشته به زمين آمدند، تا پاداش عبادت شبانه روزي بنده ي با ايماني را که هر روز در محل نماز خود، به عبادت و نماز مشغول مي شد، بنويسد، اما او را در محل نماز خود نيافتند، بلکه در بستر بيماري يافتند، آنها به سوي آسمان بالا رفتند و به خدا عرض کردند: ما طبق معمول براي نوشتن پاداش عبادت آن  بنده با ايمان، به محل نماز او رفتيم بلکه او در بستر بيماري آرميده بود. خداوند به فرشتگان فرمود: تا او در بستر بيماري است، همان پاداش را که هر روز براي او هنگامي که در محل نماز و عبادتش بود، مي نوشتيد، بنويسيد و بر من است که پاداش اعمال نيک او را تا آن هنگام که در بستر بيماري است، براي او بنويسيم.

 بحارالانوار،ج22،ص83

در کنار شهري خارکني زندگي مي‌کرد که به شدت فقیر بود و تنها درآمدش خارهایی بود که به شهر می برد و به قیمت کمی می فروخت . روزي در ضمن کار صداي جمعيتي را شنید که با آرايش فوق العاده در حرکت بودند، براي تماشا به کناري ايستاد، دختر زيباي شاه را دید که به شکار مي‌رفت . در اين حين چشم جوان خارکن به جمال دختر افتاد و عاشق و بیقرار او شد .

از آن به بعد تمام فکر و ذکرش شده بود ازدواج با دختر شاه و هیچ نصیحتی بر او اثر نداشت . او را نزد عالمی بردند تا آگاهش کند . عالم گفت: «تو که از حسب و نسب و جاه و مال و شهرت و زيبائي بهره‌اي نداري پس مشغول عبادت شو شايد از اين راه به شهرت رسيده و گشايشي در کارت حاصل شود.»

خارکن پند عالم را به کار بست،‌ به مسجد ویرانه ای که نزديک شهر بود رفت و بساط عبادتش را جهت جلب نظر اهالي در آنجا پهن کرد . کم‌کم کثرت عبادت، او را در ميان مردم مشهور کرد، به تدریج ذکر خيرش دهان به دهان گشت و آوازه او به گوش شاه هم رسید و شاه با کمال اشتياق قصد ديدار او کرد و به کلبه‌ي خارکن آمد و با زيارت او به ارادتش افزوده شد، پادشاه سر سخن را با او باز کرد و کلام را به ازدواج کشيد و گفت: من مایلم که تو را به دامادي خود بپذيرم . صبح شد، مأموران شاه به مسجد آمدند و لباس دامادي را به او پوشاندند و خارکن را با عظمت به قصر بردند .

وقتي خارکن قدم به بارگاه شاه گذاشت و چشمش به آن همه عظمت افتاد، غرق در حيرت شد و ناگهان برق انديشه درون جان تاريکش را روشن کرد، با خود گفت: من همان جوان فقير و مستمندم، من همان خارکنم که بر اثر عبادت ريايي به اين مقام رسيدم، آه بر من، اگر به عبادت حقيقي و طاعت خالص اقدام مي‌کردم چه مي‌شدم؟ در غوغاي پر از آرايش ظاهري دربار، چشم دل خارکن باز شد، پاي از دربار بيرون گذاشت و به سوي نماز و عبادت واقعي و بندگي حقيقي خدا حرکت کرد .

وقتي نماز ريائي و ميان تهي و الفاظ بي‌معني اين گونه براي حل مشکل مدد کند، نماز واقعي و عبادات خالصانه، و طاعت بي‌ريا چه خواهد کرد؟

لطف و اکرام خداوند به نماز گزاری که به نمازش اهمیت می دهد:

عذاب قبــر از او دور مي شـود،

تنگدستـي او از بين برده مي شود،

از محاسبه روز قیامت محفوظ مي ماند،

به سـرعت برق از پل صـراط عبـور مي کند،

دفتر اعمال به دست راست او سپرده مي شود.

"مثل الصلاة مثل عمود الفسطاط، اذا ثبت العمودثبتت الاطناب و الاوتاد و الغشاء،
و اذا انکسر العمود لم ينفع وتد و لا طنب و لاغشاء"

مثل نماز مانند مثل ستون خيمه است،

هرگاه ستون ثابت باشد،

طنابهـا و ميخهــا و پرده هــا ثـابت و سـودمند خــواهنــد بــود

و هرگاه ستون را بکشند و در هم فرو ريزد، نه ميخ نافع است

و نــه ريسمــان سـودي دارد و نـه پـــرده اثـر خـواهــد داشت

«حضرت محمد صلی الله علیه و آله»

"ان الشیطان ذئب الانسان کذئب الغنم یأخذ الشاة القاصیة

والناحیة فایاکم و لشعاب و علیکم بالجماعة و العامة والمسجد"

شیطان گرگ انسان است

همانند گرگ گوسفندان، که همیشه،

میش های دور افتاده و کناره گیر را می گیرد.

پس از دسته بندیها (گروه گرایی و خط بازی) بپرهیزید.

و بر شما باد به حضور در جماعت و مجالس عمومی و مسجد.

«حضرت محمد صلی الله علیه و آله»

(کنز العمال ، ج 7، ص ,581 حدیث 20355)

ماجراى زير را از کتاب «خزائن» مرحوم علامه نراقى (رحمت الله عليه) بيان مى‏کنم . ايشان اين حکايت را از زبان يارى صديق و دوستى مورد اعتماد چنين بازگو مى‏نمايد:

«در ايام جوانى با پدرم و جمعى از دوستان، هنگام عيد نوروز، ديد و بازديد مى‏کرديم . براى ديدار يکى از آشنايان به طرف خانه‏اش - که نزديک قبرستان بود - رفتيم . گفتند:خانه نيست . يکى از همراهان، پيشنهاد کرد که براى رفع خستگى و زيارت اهل قبور، سرى به قبرستان بزنيم . وقتى به آنجا رسيديم، يکى از رفقا به شوخى رو به قبرى کرد و گفت: اى صاحب قبر! در اين روز عيد به ديدار تو آمديم؛ از ما پذيرايى نمى‏کنى؟ ندايى برخاست که هفته ديگر همگی ميهمان من هستيد!

همگى شگفت ‏زده شديم و گمان برديم که تا هفته آينده بيشتر زنده نيستيم . به سروسامان دادن کارهاى خود پرداختيم؛ امّا در روز موعود از مرگ خبرى نشد . با هم به سر همان قبر رفتيم؛ گفتيم: شايد منظور چيزى غير از مردن بوده است .

يکى از دوستان گفت: اى صاحب قبر! به وعده خود وفا کن . صدايى آمد: بفرماييد!

ناگهان، باغى در نهايت طروات و صفا، درختان سر به فلک کشيده، انواع ميوه‏ها، نهرهاى جارى و مرغان خوش الحان، نمايان گشت . در وسط باغ به عمارت با شکوهى رسيديم که شخصى در نهايت زيبايى آنجا نشسته و جمعى ماهرو، کمر به خدمت او بسته بودند، چون ما را ديد، از جا برخاست و خوش آمد گفت و از اينکه هفته گذشته مجاز به پذيرايى نبود، پوزش خواست . پس از ساعتى که با طعامها و شربتهاى گواراى آن سامان از ما پذيرايى شد، تا بيرون باغ بدرقه ‏مان کرد .

پدرم در هنگام خداحافظى از او پرسيد: شما کيستى که از چنين دستگاه گسترده‏اى بهره‏مندى؟ فرمود: من کاسب فلان محله هستم و به دو سبب بدين مقام دست يافتم: هرگز در کسبم کم‏ فروشى نکردم و ديگر هيچگاه نماز اول وقت را ترک نگفتم».

حضرت على عليه السلام روزى رو به سوى مردم کردند و فرمودند: به نظر شما اميد بخش ترين آيه قرآن کدام است؟

(بعضى گفتند: خداوند هرگز شرک را نمى بخشد و پائين تر از آن را براى هر کس که بخواهد مى بخشد (سوره نساء آيه 48)

امام فرمود: خوبست ولى آنچه من مي خواهم نيست.

بعضى گفتند: هر کس عمل زشتى انجام دهد يا بر خويشتن ستم کند و سپس از خدا آمرزش بخواهد خدا را غفور و رحيم خواهد يافت (سوره نساء آيه 110)

امام فرمود: خوبست ولى آنچه من مى خواهم نيست.

بعضى ديگر گفتند: اى بندگان من که دراثر گناه، بر خويشتن زياده روي کرده ايد، از رحمت خدا مايوس نشويد در حقيقت‏ خدا همه گناهان را مى‏آمرزد که او خود آمرزنده مهربان است (سوره زمرآيه53)

امام فرمود: خوبست ولي آنچه من مى خواهم نيست.

بعضى ديگر گفتند: پرهيزکاران کسانى هستند که هنگامى که کار زشتى انجام مى دهند يا به خود ستم مى کنند به ياد خدا مى افتند، از گناهان خويش آمرزش مى طلبند و چه کسى است جز خدا که گناهان را بيامرزد (سوره آل عمران آيه 135)

باز امام فرمود: خوبست ولى آنچه من مى خواهم نيست.

در اين هنگام مردم همهمه کردند و گفتند: به خدا سوگند ما آيه ديگرى در اين زمينه سراغ نداريم.)

امام فرمود: از حبيب خودم رسول خدا شنيدم که فرمودند: اميد بخش ترين آيه قرآن اين آيه است: (سوره هود آيه 118)

نماز را در قبل و بعد از ظهر و بخشي از شب به پادار

که خوبي ها، بدي ها را نابود مي کند

اين تـذکـــري است بـــراي آنـان کـــه اهـل تـذکـرنـد.

و فرمود: اى على! آن خدايى که مرا به حق مبعوث کرده و بشير و نذيرم قرار داده يکى از شما که برمى‏خيزد براى وضو گرفتن، گناهانش از جوارحش مى‏ريزد، و وقتي با قلب خود متوجه خدا مى‏شود از نمازش کنار نمي ‏رود مگر آنکه از گناهانش چيزى نمى‏ماند، و مانند روزى که متولد شده پاک مى‏شود، و اگر بين هر دو نماز گناهى بکند نماز بعدى پاکش مي‏کند، آن گاه نمازهاى پنجگانه را شمرد.

بعد فرمود: يا على جز اين نيست که نمازهاى پنجگانه براى امت من حکم نهر جارى را دارد که در خانه آنها واقع باشد، حال چگونه است وضع کسى که بدنش آلودگى داشته باشد، و خود را روزى پنج نوبت در آن آب بشويد؟ نمازهاى پنجگانه هم به خدا سوگند براى امت من همين حکم را دارد.

«إِنَّ الْوُصُولَ إِلَى اللّهِ عَزَّوَجَلَّ سَفَرٌ لا يُدْرَكُ إِلاّ بِامْتِطاءِ اللَّيْلِ.»


وصول به خداوند عزّوجلّ،

سفرى است كه جز با عبادت در شب حاصل نگردد.

«امام حسن عسکري عليه السلام»
"مسند الامام العسکري، ص290"

 . . . . . . . . . . . . . . .  . . . . . . . . . . . . .

وصول به خداوند همیشه و در همه جا ممکن است،

ولی سریع ترین راه رسیدن به کمالات معنوی نماز شب است.

خداوند به کســــاني که نماز نمي خوانند.براي هر نماز ندا ميدهــــد:

زمانيکه بنده ي خــــــدا نماز صبح نخواند به او ندا مي آيد: يا خاسر

يعني اي زيانکار. اي ضـــــــرر کرده...

زمانيکه بنده ي خـــــدا نماز ظهر را ترک کند ندا مي آيد: يا غادر

يعني اي عهد شکن يا اي حيله گر...

زمانيکه بنده ي خـــــــدا نماز عصر نخواند ندا مي آيد: يا فاجر

يعني اي گناهــــــــــکار...

زمانيکه بنده ي خدا نماز مغرب نخواند ندا مي آيد: يا کافر

يعني اي ناســــــــپاس...

زمانيکه نماز عشا ترک شود ندا مي آيد:لَيسَ لَکَ رَبا

براي تو خدايي نيست ...!